kun je nog es uitleggen wat het verschil tussen een atheïst en een non-theist is? Ik snap het niet.
Groet Mike.
Dit onderscheid werd gemaakt door Richard Dawkins in één van zijn toespraken.
Een atheïst meent dat god niet bestaat.
Een non-theïst beweert niet te kunnen bewijzen dat god niet bestaat, maar schat de kans klein in.
Oftewel, een atheïst is er van overtuigd dat god niet bestaat (en bestrijdt evt. het geloof in god). Hier uit men dus volledige zekerheid,
terwijl een non-theïst meent dat god waarschijnlijk niet bestaat. Hier uit men dus hoge zekerheid.
Alain.
Ik heb ooit dat boek van dawkins gelezen 'the God delusion'. Dat vond ik een erg interessant boek.
te maken hoor je mensen vaak zeggen dat "een beetje schelden wel OK is" maar veel schelden niet. De grens zou dus niet absoluut zijn (100% of 0%), maar zou op een spectrum liggen, en als je het mij vraagt maakt dat het verhaal er niet geloofwaardiger op. Ik moet het nog meemaken dat een slechte daad in mindere maten geoorloofd is, maar in meerdere mate niet. Een beetje stelen mag dan wel minder schadelijk zijn dan veel stelen, maar dat maakt het nog niet geoorloofd, hoogstens aanvaardbaar.
Ten tweede: Kleding
Het is voor zo ver ik weet overal in Europa en Noord-Amerika verboden om je zonder kleding in het openbaar te begeven. Ik denk dat iedereen dit ook zal afkeuren. Het is weliswaar je eigen zaak of je er blij mee bent als mensen naakt rondlopen, maar als je er naar vraagt zal men ook beweren dat het slecht is. Als je dat ergens over zegt, of zelfs besluit om het te verbieden lijkt het mij wel een vereiste dat je dit kunt rechtvaardigen. Ik kan zelf geen reden bedenken waarom het onethisch zou zijn, het doet namelijk niemand pijn. Men kan zich er weliswaar ongemakkelijk bij voelen, maar dat lijkt mij geen goede reden om iets te verbieden omdat je dat over alles wel kunt beweren. Bovendien is kleding een menselijke uitvinding. Er is vast een tijd geweest waarin mensen naakt rondliepen omdat kleding gewoon nog niet bestond. Het lijkt mij sterk dat ze zich daar destijds ongemakkelijk bij voelden, laat staan dat ze het als iets slechts zagen. Er zullen vast een paar wijsneuzen zijn die zeggen dat je het zonder kleren koud krijgt, maar dat geld niet in de zomer en al helemaal niet in landen die op de evenaar liggen (en rechtvaardigt geen verbod).
Ik heb er heus wel begrip voor als mensen het niet wenselijk vinden als je geen kleren draagt, maar dat neemt niet weg dat het bijgeloof kan zijn.
Geloof jij dat modern bijgeloof bestaat? En ben je het er mee eens dat dit er twee voorbeelden van zijn? Zo ja, dan is de volgende vraag wat daarmee gedaan zou worden.
Is het verstandiger om bijgeloof aan te kaarten en af te schaffen, of kunnen we het beter met rust laten omdat we er niet veel onder lijden en het de moeite niet waard is om aan te vechten?
Wat denk jij?
Alain
Met name zijn vaststelling dat de meeste gewapende conflicten religieuze conflicten zijn vond ik een openbaring.
Ik ben wel met geloof opgevoed, en heb uiteindelijk bewust gekozen om het links te laten liggen. Geloof in jezelf of in bepaalde leefregels is denk best zinvol. Maar religie is een ander verhaal. In het geval van religie wordt er een machtsstructuur tot stand gebracht waarbinnen de één de ander gaat vertellen wat het juiste geloof is. Als mensen hun geloof heel persoonlijk houden kan ik er wel wat mee, maar met elkaar in groepjes gaan zitten is volgens mij zinloos. Daar ontstaan ook de problemen wanneer de ene groep het niet met de andere groep eens is.
Mike.
Dan zal ik nu de beurt nemen om een onderwerp aan te snijden.
Ik heb de laatste tijd wat nagedacht over modern bijgeloof. Ik geloof namelijk dat wij vandaag de dag net als in het verleden overtuigingen hebben die we niet kunnen rechtvaardigen (al dan niet in mindere mate).
We nemen als definite van bijgeloof: Het overtuigd zijn van een niet-religieus idee, zonder dat men deze overtuiging kan onderbouwen (Volgens het woordenboek is het nèt iets anders maar ik kan geen beter woord bedenken dus we gebruiken deze maar.).
We kunnen hierbij denken aan het het geloof dat een hoefijzer boven de deur, of een klavertje vier gelukt brengt. Volgens mijn oude geschiedenis leraar geloofde mensen dit in de middeleeuwen echt. Ik heb ook gehoord dat er in Zuid-Afrika mensen zijn die geloven dat de fysieke (sport-)prestaties van mensen verbeteren na het consumeren van gemalen botten. Verder hoor je ook wel eens dat neushoorns gestroopt worden omdat zodat hun hoorns dan verwerkt kunnen worden in een medicijn dat volgens wetenschappers waardeloos is.
Volgens mij zijn dit allemaal voorbeelden die voldoen aan mijn definitie van bijgeloof. Maar ik heb vooraal interesse in bijgeloof dat vandaag de dag heerst in het westen.
Daar meen ik twee voorbeelden van te hebben gevonden.
Ten eerste: Vloekwoorden.
Van jongs af aan krijgen wij te horen dat we bepaalde woorden niet moeten gebruiken. Deze "scheldwoorden / vloekwoorden" zijn "foute woorden", maar je hoort nagenoeg nooit iemand uitleggen waarom. In een gemeenschap waar men dit nooit heeft aangeleerd lijkt het mij erg onwaarschijnlijk dat woorden als "shit" en "fuck" daadwerkelijk schade zouden aanrichten wanneer deze hardop worden uitgesproken in het openbaar. En zelfs al zou dat wel zo zijn, waarom geld hetzelfde dan niet voor respectievelijk "uitwerpselen/poep" en "gemeenschap/seks hebben" die dezelfde betekenis hebben. Om het allemaal nog mooier te maken hoor je mensen vaak zeggen dat "een beetje schelden wel OK is" maar veel schelden niet. De grens zou dus niet absoluut zijn (100% of 0%), maar zou op een spectrum liggen, en als je het mij vraagt maakt dat het verhaal er niet geloofwaardiger op. Ik moet het nog meemaken dat een slechte daad in mindere maten geoorloofd is, maar in meerdere mate niet. Een beetje stelen mag dan wel minder schadelijk zijn dan veel stelen, maar dat maakt het nog niet geoorloofd, hoogstens aanvaardbaar.
Ten tweede: Kleding
Het is voor zo ver ik weet overal in Europa en Noord-Amerika verboden om je zonder kleding in het openbaar te begeven. Ik denk dat iedereen dit ook zal afkeuren. Het is weliswaar je eigen zaak of je er blij mee bent als mensen naakt rondlopen, maar als je er naar vraagt zal men ook beweren dat het slecht is. Als je dat ergens over zegt, of zelfs besluit om het te verbieden lijkt het mij wel een vereiste dat je dit kunt rechtvaardigen. Ik kan zelf geen reden bedenken waarom het onethisch zou zijn, het doet namelijk niemand pijn. Men kan zich er weliswaar ongemakkelijk bij voelen, maar dat lijkt mij geen goede reden om iets te verbieden omdat je dat over alles wel kunt beweren. Bovendien is kleding een menselijke uitvinding. Er is vast een tijd geweest waarin mensen naakt rondliepen omdat kleding gewoon nog niet bestond. Het lijkt mij sterk dat ze zich daar destijds ongemakkelijk bij voelden, laat staan dat ze het als iets slechts zagen. Er zullen vast een paar wijsneuzen zijn die zeggen dat je het zonder kleren koud krijgt, maar dat geld niet in de zomer en al helemaal niet in landen die op de evenaar liggen (en rechtvaardigt geen verbod).
Ik heb er heus wel begrip voor als mensen het niet wenselijk vinden als je geen kleren draagt, maar dat neemt niet weg dat het bijgeloof kan zijn.
Geloof jij dat modern bijgeloof bestaat? En ben je het er mee eens dat dit er twee voorbeelden van zijn? Zo ja, dan is de volgende vraag wat daarmee gedaan zou worden.
Is het verstandiger om bijgeloof aan te kaarten en af te schaffen, of kunnen we het beter met rust laten omdat we er niet veel onder lijden en het de moeite niet waard is om aan te vechten?
Wat denk jij?
Alain
Geen opmerkingen:
Een reactie posten